podważyć

Mira otros diccionarios:

• podważyć — dk VIb, podważyćżę, podważyćżysz, podważyćważ, podważyćżył, podważyćżony podważać ndk I, podważyćam, podważyćasz, podważyćają, podważyćaj, podważyćał, podważyćany «unieść, wypchnąć czymś od spodu, zwykle drzwi, wieko itp., chcąc je otworzyć,… …   Słownik języka polskiego

• podważać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podważaćam, podważaća, podważaćają, podważaćany {{/stl 8}}– podważyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, podważaćżę, podważaćży, podważaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działając… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wytrącić — komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki argument… …   Słownik frazeologiczny

• wytrącać — Wytrącić komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki… …   Słownik frazeologiczny

• mniemanie — n I 1. rzecz. od mniemać. 2. lm D. mniemanieań «przekonanie, sąd, opinia» Dobre, złe, powszechne mniemanie o kimś, o czymś. Podważyć czyjeś mniemania. Rozpowszechniać jakieś mniemanie. Utwierdzić kogoś w jakimś mniemaniu. Utarło się jakieś… …   Słownik języka polskiego

• niezachwiany — niezachwianyni «nie dający się zachwiać, podważyć; niewzruszony, nieugięty» Być niezachwianym w swoim postanowieniu. Wygłaszać coś z niezachwianą pewnością …   Słownik języka polskiego

• niezbity — «nie dający się podważyć, taki, któremu nie można udowodnić niesłuszności, nieprawdziwości; nieodparty, pewny» Niezbity dowód winy. Niezbity pewnik, argument …   Słownik języka polskiego

• odbrązowić — dk VIa, odbrązowićwię, odbrązowićwisz, odbrązowićzów, odbrązowićwił, odbrązowićwiony odbrązawiać ndk I, odbrązowićam, odbrązowićasz, odbrązowićaj, odbrązowićwiał, odbrązowićwiany «podważyć, rozwiać fałszywą legendę otaczającą jakąś postać… …   Słownik języka polskiego

• prawdziwość — ż V, DCMs. prawdziwośćści, blm «zgodność z rzeczywistością; bycie prawdziwym; cecha tego, co jest prawdziwe, zgodne z prawdą» Prawdziwość oskarżenia, zdarzenia, opowieści. Dowieść prawdziwości czegoś. Kwestionować, podważyć prawdziwość czegoś …   Słownik języka polskiego

• zdyskredytować — dk IV, zdyskredytowaćtuję, zdyskredytowaćtujesz, zdyskredytowaćtuj, zdyskredytowaćował, zdyskredytowaćowany «pomniejszyć czyjś autorytet, czyjąś wartość, podważyć zaufanie do kogoś lub czegoś; skompromitować, zdemaskować» Zdyskredytować swoich… …   Słownik języka polskiego

• autorytet — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. autorytetecie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek budzący zaufanie, będący ekspertem w jakiejś dziedzinie albo wyrocznią w sprawach moralnych, cieszący się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień